de geschiedenis is vol verhalen over techniek die zinvol is voor de ontwerper, maar niet echt passen bij de behoeften van de gebruikers. Neem cake mixen. In 1929, een man genaamd Duff besefte dat hij kon profiteren van overtollige bloem en melasse en creëerde een cake mix. Je moet gewoon toegevoegd water aan de droge mix en gebakken is om een heerlijke taart te maken. Na de Tweede Wereldoorlog General Mills en Pillsbury wilden ook veel meer te verkopen meel, zodat ze begonnen met het maken van taarten. maar de verkoop genivelleerd. Een psycholoog die een pionier in focusgroepen vernoemd Dichter was het antwoord had: bakkers niet het gevoel alsof ze bijdragen aan de totstandkoming van de taart. Om veel krijgen meer emotionele investering, zou de taart mixen moeten echte eieren toegevoegd te hebben. Eigenlijk, Duff had hetzelfde in zijn 1933 patent waargenomen.
Het is gemakkelijk om te denken van een bos van voedsel … wetenschappers? Engineers? Ontwerpers? … wat een persoon uitvinden meel mixen in de jaren 1930 werd genoemd … denken dat het maken van een mix die alleen vereist water is een verschrikkelijk ding zitten rond. maar de bakkers vond het niet leuk. hoe meestal doen we geen rekening wordt gehouden voor de gebruikers?
Van Cake mix Tech
Apple heeft een dienst van dit maakte. veel van ons niet dingen zoals geheimzinnige commando en controle cruciaal combinaties erg, maar de bredere pool van de wereldwijde computergebruikers niet als die dingen. Terwijl de wereld blijft in wezen krimpen, we meestal vinden onze gebruikers zijn mensen uit verschillende landen en culturen die verschillende talen spreken. Het is immers de wereld grote web. Dit noopt ons tot het nog moeilijker over onze gebruikers en hun specifieke voorkeuren, antipathieën, en gewoonten denken.
Zelfs verschillende regio’s kunnen verschillende gewoonten en taal problemen. Bijvoorbeeld, Braniff Airline’s slogan “vliegen in leer” werd vertaald in het Spaans correct, maar in Mexico, jargon gebruik maakte het “naakte vlieg.” Een Zweedse vacuüm maker afgestapt van het Engels slogan “Niets zuigt als een Electrolux” in de Verenigde Staten om soortgelijke redenen.
Facebook en Cambodja
Khmer keyboard (CC-BY-SA 4.0 door 飯 江 誰 出 茂)
De recente lekken van Facebook had een technisch interessante gril aan hen. Volgens nieuwsberichten, Facebook memo bleek dat kaderleden van het bedrijf waren geschokt dat ongeveer de helft van het spraakverkeer op Facebook boodschapper product kwam uit Cambodja. Er werd gespeculeerd dat misschien had het land een hoge graad van analfabetisme. Volgens de UNESCO, de alfabetisering van volwassenen bedraagt meer dan 80% en stijgende. onder jongere mensen, het is meer dan 90%. Je denkt misschien dat is slecht, maar het is ongeveer hetzelfde tarief als de Verenigde Staten. In feite is Cambodja iets hoger gezien het feit dat het ons heeft ongeveer 21% van analfabetisme onder volwassenen. Hoewel, in alle eerlijkheid, UNESCO vermeldt dat de verschillende landen te definiëren geletterdheid op verschillende manieren, lijkt het onwaarschijnlijk dat Cambodja heeft genoeg analfabeet telefoon en computer-gebruikers om rekening te houden voor de helft van Facebook’s spraakverkeer.
Wat was het probleem? De Khmer taal heeft veel meer personages dan enige andere wereldtaal maken toetsenborden van computers notoir vervelend. Er zijn 74 tekens, dus veel van de toetsen hebben twee verschillende functies en veel telefoons hebben geen Khmer-geschikte toetsenborden standaard geïnstalleerd. Sommige gebruikers weten niet eens dat ze konden Khmer typen op een toetsenbord van de telefoon. Naar verluidt, jongeren translitereren Khmer in Latijnse tekens of weglaten tekens, rekenen op de ontvanger in te vullen de lege plekken. Er is een goed bericht hierover op de website rest van de wereld.
Maar Do We Care?
Er was een tijd dat de kansen van uw werk liquidatie halverwege over de hele wereld waren enorm slim. Zeker, als je toevallig aan het werk voor een gigantische multinational kan het gebeuren, maar voor de rest van uw ontwerpen waren waarschijnlijk internationale reizigers zijn. Vandaag zelfs de kleinste bedrijven kunnen wereldwijd exporteren.
Je zou denken dat je niets commerciële doen zodat je echt niet schelen. maar als u uw werk post op Hackaday.io, GitHub, YouTube, of ergens op het internet, u exporteert op een manier die zou de grootste internationale bedrijven in de wereld jaloers op slechts een paar decennia geleden hebben gemaakt. Dat 20 lijn script aan uw stemming verlichting te regelen op basis van de huidige nummer dat wordt afgespeeld misschien opgepikt in China, Australië, Frankrijk en Ethiopië. wie weet?
Dit soort probleem is niet beperkt tot Cambodja, hetzij. veel Aziatische talen zijn lastig voor keyboards en Kanji – de pictographic taal – is vooral moeilijk gezien het feit dat enkele duizenden elementen kunnen combineren. kijk naar deze foto van een Chinese schrijfmachine, als je me niet gelooft.
Een dubbele Pigeon schrijfmachine. (CC-BY-SA 3.0 door [Dadiolli]) Dus ik denk dat het antwoord ja is, wij zorgen voor te doen. Natuurlijk, je kunt niet een expert op elke taal en elke cultuur zijn, maar het is altijd goed aanbevelingen om jezelf in de plaats van de gebruiker te zetten en proberen te begrijpen wat ze willen, niet wat we denken is de ideale oplossing. Terwijl de wereld krimpt, dat wordt moeilijker om te doen, maar als u uw projecten wilt verspreiden, is het werk de moeite waard.